Kortjakje heeft niet zo veel gevolgd van de preek van afgelopen zondag. Haar gedachten sloegen al op hol bij de eerste zinnen. Nou ja, we doen het er maar mee. Lees hieronder wat zij te melden heeft. Wie meer wil weten over de preek moet ’m maar terugkijken.
Cursist op een profetenschool
De preek van afgelopen zondag is grotendeels aan mij voorbij gegaan. We lazen 2 Koningen 4:1-7. Dit gaat over de echtgenote van een cursist aan Elisa’s profetenschool. Zie je het logo met die mooie naam al voor je? Op zo’n mooi schoolgebouw, waarin het tijdens de lessen muisstil is. Maar tussen de middag een gekwetter van jewelste. Veel cursisten lopen op het schoolplein hun thuis klaargemaakte boterhammen op te peuzelen. Je kent dat wel.
Drama
Eén van die cursisten is Jan (de Bijbel noemt zijn naam niet, maar ik noem hem even zo). Jan is getrouwd en heeft twee zoontjes. Mooie gastjes zijn dat. Hij vertelt wel eens over hen, in de pauzes. Niet alle profeten-in-spé zijn getrouwd, maar ze genieten allemaal mee als Jan over zijn jongens vertelt. Maar op een kwade dag komt Jan ’s ochtends niet opdagen. Pas na een half uur komt de schooldirecteur ontsteld het klaslokaal binnen. Hij kan zijn schrik en verdriet niet verbergen als hij de klas meedeelt dat hun mede-cursist die nacht is overleden. Jans vrouw had gebeld. Wat een verdriet! Het drong maar langzaam tot de klas door. Wat een drama … ! Hoe moet het toch verder met Jans vrouw en die twee jochies van hen! Wat moet er van hen worden?
Hij die was toegewijd overlijdt
De Bijbel vertelt ons dat Jan tijdens zijn leven groot ontzag had gehad voor God. En ik denk dat hij ook sterk gemotiveerd moet zijn geweest om in de tijd waarin hij leefde, een profetenschool te bezoeken. De dienst aan God was niet zo populair in die dagen. Veel mensen in Israël ‘deden weinig aan het geloof’. Maar Jan dus wel. Hoe kan het dan dat juist die Jan, die heel bewust had gekozen God te willen dienen, overlijdt???
Vraagtekens en vertrouwen
Ja, er gebeurden in die tijd grote wonderen. Ongelofelijk mooie dingen door Elia en Elisa. God werkte! En intussen … ging die jonge, toegewijde profeet dood. Hij liet een vrouw en twee jonge kinderen achter. En die hadden het verschrikkelijk moeilijk (vs.1).
En toen dacht ik aan ónze tijd. Er gebeuren soms dingen in het leven die je niet wilt geloven. Ook bij toegewijde christenen.
God gaat Zijn gang in de geschiedenis. En Hij is te vertrouwen. De geschiedenis die we afgelopen zondag hoorden is daar duidelijk over. De Heer ziet en hoort de weduwe, en Hij zorgt voor haar en haar kinderen. Een les voor mij, voor ons!
Blessings,
Kortjakje