Kortjakje vond het mooi hoe de preek aansloot op die van de week ervoor. Beide keren ging het over geloven in crisissituaties. Vorige week had zij gehoord: (1) Doe wat jij kunt doen; (2) Laat God doen wat jij niet kunt, en Hij alleen kan doen; (3) Blijf vertrouwen op God. Deze week werd punt 3 uitgewerkt: in elke situatie God blijven vertrouwen.
Genadevol voor je naaste
We lazen Psalm 41. Een lied van David, dat begint (na de ‘aanhef’) met de volgende woorden:
2Gelukkig wie zorgt voor de armen; in kwade dagen zal de HEER hem uitkomst geven,
3de HEER zal hem beschermen en in leven houden, men prijst hem gelukkig in het hele land.
Wat een mooie gedachte is dat hè? Wie zorgt voor de armen wordt door de Heer opgemerkt en beloond! En zoals zo vaak schakelt de Heer hierbij graag zijn grondpersoneel in: ‘Misschien ben jij geen herder, maar iedere christen is geroepen mee te lijden met wie lijdt en er te zijn voor hen die in moeite zijn’ zei de spreker.
Zwakheid tonen
We gingen tijdens de preek de hele psalm door. Bij God mag je je zwakheid tonen, zoals David deed (vs.5). Durf ik toe te geven dat ik fouten maak? Zondig? Als je daar érgens mee terecht kunt, is het wel bij God!
Opstaan
Ik moest weer even aan het begin van de preek denken, toen we bij het slot arriveerden. Want het is nogal wat om in elke situatie van crisis ‘op te staan in de kracht van de heilige Geest’. David geloofde werkelijk dat God hem zou doen opstaan. Psalm 41 eindigt met een eerlijke, kwetsbare, diepe roep om Gods genade. ‘Ik zal er zijn’ fluisterde mijn tante tegen me. ‘Van Sela, weet je wel?’ Ja-ha tante, ik ken het!
Blessings,
Kortjakje