Kortjakje is geraakt door de trouwtekst van de spreker. Al heeft ze er vragen bij…
B.V. Kunstverzamelaar en Zn.
De preek begon afgelopen zondag met een moderne gelijkenis, zoals de spreker het noemde. Hij vertelde een mooi verhaal over een kunstverzamelaar en zijn zoon. Met kennis van zaken verzamelden zij schilderijen van onder meer Picasso, Rembrandt, Monet, etc. Wanneer eerst de zoon en later ook de vader overlijdt, vindt er een veiling plaats. Van over de hele wereld komen kunstverzamelaars en -handelaren er naar toe. Maar zij vissen allemaal achter het net. Wil je het hele verhaal horen, luister dan naar de preek. Dan hoor je ook de clou!
Een cadeau als een diamant
In aansluiting op de moderne gelijkenis, las de spreker Efeziërs 1:3-14. Hier noemt Paulus een heel aantal aspecten van het grote ‘cadeau’ dat wij gelovigen in de Here Jezus Christus hebben ontvangen. Stuk voor stuk geweldige dingen. Door het plaatje dat op de beamer werd vertoond, leek het wel een diamant.
De aanvaarding van een trouwtekst
Van die aspecten van Gods geschenk trof mij het meest trof ‘aanvaarding’. Als trouwtekst hadden de spreker en zijn vrouw (vast al wat langer geleden, denk ik) de tekst Romeinen 15:7 gekregen. Daar staat: “Daarom, aanvaardt elkander, zoals ook Christus ons aanvaard heeft ..” (NBG 1951).
Is dat niet een bijzondere tekst om als kersvers bruidspaar mee te krijgen? Je zou toch denken dat twee mensen die zover zijn gekomen dat zij elkaar voor dit leven trouw willen beloven, elkaar wel aanvaard hebben. Hoe kun je zo’n trouwtekst aanvaarden? Dat had ik nog wel ’s even aan die meneer de spreker willen vragen!
Aanvaarding
Maar mijn opa had er wel een gedachte bij. Hij legde onder de koffie uit dat als je trouwt, je een bepaald beeld van je huwelijkspartner hebt. Maar in het huwelijk ontdek je aan je partner vaak dingen die je misschien nog minder goed kende. Het beeld wordt ingekleurd en soms wat bijgesteld. Soms ontdek je nog een schrammetje of een vlek. In het huwelijksleven gaat lang niet alles over rozen – of juist wel en voel je de scherpe doorns aan je blote voeten! Dan is het belangrijk dat je (niettemin) elkaar kunt aanvaarden. En, zo zei dan weer de spreker, soms moet je ook leren jezelf te aanvaarden. Met je lek en gebrek. Je bent niet perfect. En zo heeft ook Jezus ons aanvaard. En zo wil Hij met ons op weg. Daar kan ik heel blij om worden!
Plaatje
Het bij de preek behorende plaatje is zondag al meteen na afloop van de preek op churchbook geplaatst.
Blessings,
Kortjakje
P.S.
Dit was de preek van de vader. Komende zondag spreekt de zoon. Maar ik weet niet of dat ook met dat mooie verhaal uit die moderne gelijkenis te maken heeft.