Kortjakje en haar tante hadden nog nooit van Chobab (of, voor onze trouwe HSV-lezers: Hobab) gehoord. Maar zondag konden zij niet om hem heen.
Chobab
De spreker had het zondag over ene Chobab. Wie?
Mijn tante heeft het nog gecontroleerd. Zij had namelijk nog nooit van een gesprek tussen Mozes en zijn zwager Chobab gehoord. Maar het staat er echt in Numeri 10:29-32. Nu wil ik niet beweren dat het mij wél bekend voorkwam, maar ik ben wat minder achterdochtig. Ik neem gewoon aan dat de spreker geen onzin vertelt (totdat het tegendeel is bewezen…).
Wat ik zo mooi vond, is dat Mozes de beloften van God zonder enig spoor van twijfel, aan Chobab voorhield. En Chobab uitnodigde daarvan ook deelgenoot te worden. Het leek het deelcafé ‘De Buurman’ wel! (Ken je dat? Zo’n koffietentje waar je ál je vrienden en vriendinnen – en desnoods ook je zwager – mee naar toe kunt nemen en koffie kunt aanbieden. En als er dan afgerekend moet worden, zeg je gewoon: ach er staat vást nog een ‘uitgestelde koffie’ voor je gereed. Eentje die een eerdere klant al voor je heeft betaald. Maar ik dwaal weer eens af…)
Adembenemend
De preek ging over hoe mooi het is om mensen die niet gelovig zijn, uit te nodigen ook ‘achter Jezus aan te gaan’. Het geloof niet voor jezelf houden dus. Mijn pientere nichtje vond de preek zo aansprekend, dat zij later op de dag aan me appte: “Wat een adembenemende preek! Het was leerzaam, en motiveert om na te denken over de niet-gelovigen. Maar ook over ons einddoel.” En achter dat ‘adembenemend’ stond een smiley. Als je niet begrijpt waar dat op slaat, luister dan de preek nog maar eens. En zing dat Opwekkingslied nog een keer: ‘U bent adembenemend’ – ff diep inademen – ‘Eindeloos mooi, overstijgt wat een mens ooit heeft gezien, gehoord, bedacht’!
Blessings,
Kortjakje