Kortjakje leert elke zondag wat bij.
Abraham ‘de geweldige’
Er is geen terrein waarvan Jezus niet zegt: ‘dat is Mijn’. Ik had die uitspraak nog nooit gehoord, maar hij schijnt te zijn gedaan door iemand die ik zou moeten kennen. Die indruk kreeg ik althans toen ik naar de preek zat te luisteren. Later praatte mijn opa me even bij.
De spreker had het over Abraham Kuijper. En opa’s ogen lichtten op toen ik hem vroeg of hij misschien weet wie dat is. (Opa vindt het altijd zo heerlijk om zijn kennis te etaleren!) En hij begon te vertellen over allerlei verwikkelingen in de 19de en begin 20ste eeuw. Die Abraham Kuijper was een hooggeleerd heerschap met een nogal bolle kop waar heel veel in paste. Hij was theoloog, predikant, maar ook journalist en politicus/staatsman. Hij stichtte de Vrije Universiteit (waarvan hij de eerste rector magnificus was) en richtte samen met anderen ook de Anti Revolutionaire Partij (ARP) op, die een eeuw later zou opgaan in het CDA. Daarnaast wist hij ook nog een kerk te stichten (de Gereformeerde Kerk, die later is opgegaan in de PKN). Ook begon hij zowel een dagblad als een weekblad. Mijn opa meent dat hij van de krant ‘uiteraard’ de eerste hoofdredacteur was. Niet voor niets gaf men deze Abraham de bijnaam ‘de geweldige’.
Verricht je werk van harte, als voor de Here
Maar ik wilde dus alleen maar even opmerken dat de spreker opmerkte dat deze Abraham Kuijper over de Here Jezus heeft gezegd dat er geen terrein in het leven is waarvan Hij niet zegt: “dat is Mijn”. Hieraan verbond de spreker de opvatting dat je op elke plaats en in elke soort van werk voor God kunt werken. Je hoeft geen zendeling te zijn of fulltime in een bijzondere bediening te staan om God te dienen. “Wat u ook doet, doe het van harte, alsof het voor de Heer is en niet voor de mensen” schreef Paulus aan de Kolossenzen.
En het is allemaal werk. Als je het over je betaalde baan hebt, kun je dat dus beter ‘betaalde activiteiten’ noemen, aldus de spreker. Ja, hij wist onze gedachten wel te prikkelen!
Ungarra
Al deze wijsheden vloeiden voort uit een bezoek dat de spreker heeft gebracht aan Ungarra. Dit is een plaats waar 117 zielen wonen. Op het schiereiland Eyre in Zuid-Australië. Dit schiereiland, dat vier keer zo groot is als Nederland, heeft slechts 60.000 inwoners. De spreker kwam er niet voor het eerst, maar had toch weer dingen bijgeleerd. Bijvoorbeeld dat werken met je handen in de klei net zo goed tot eer van God kan zijn als zingen met je handen in de lucht. Eén van die gelovige landarbeiders bad daar: “Geef ons de genade om te werken met het weer zoals dat onze kant opkomt”. Dat vond ik zo’n mooi gebed dat ik het hier graag memoreer. Ook ik heb weer wat bijgeleerd!
Blessings,
Kortjakje