Van nature is Kortjakje een nogal optimistisch meisje. Maar sommige sprekers krijgen het voor elkaar haar de put in te praten, althans zo lijkt het soms even.
Doelen
De preek van afgelopen zondag heeft me echt geraakt. Zo zegt men dat soms, nietwaar? Maar ik zit er maar mooi mee. Want ik raakte er toch echt een beetje door in de put. Dat kwam vooral door alle doelstellingen die de spreker voor ons opsomde. Ik moet God steeds beter leren kennen, meer op Christus gaan lijken, rein en heilig leven, meewerken aan de grote evangelisatieopdracht en aan de opbouw van de gemeente. En dan ook nog willen dat Gods plan voor mijn leven vervuld wordt.
Gelukkig zei de spreker vervolgens ook dat we zullen ervaren dat we onszelf soms kunnen tegenvallen. Ja, dat viel ff tegen, meneer de spreker!
Bemoediging
Nu bleek de preek juist bedoeld om ons te bemoedigen. Dát vond ik dan dus wel weer bemoedigend! Vooral omdat je hier in de Bijbel nogal wat voorbeelden van kunt lezen. En dat je als gelovige ook mag verwachten dat God zelf je wil helpen. Zoals Hij in de tijd van Ezra ook Zerubbabel en Jozua hielp om de herbouw van de tempel na jaren weer te hervatten, en hen toeriep: “Hou vol Zerubbabel, hou vol Jozua!” (Zie Ezra 4+5 en Jesaja 37.)
‘Hij geeft de vermoeide kracht, de machteloze geeft Hij macht in overvloed’ (Jes.40:29). Heel toepasselijk zongen we vervolgens Opwekking 798 ‘Houd vol’. Mooi!
Blessings,
Kortjakje.