Kortjakje vindt sommige preken lastig te begrijpen. Maar soms is een preek in haar ogen ‘zo klaar als een klontje’. En dan kan zij niet begrijpen hoe moeilijk andere mensen erover praten!
Adoptianisme?
Ik begin even met de koffievisite bij opa, na afloop van de samenkomst. Daar was ook een oude kennis van opa. Een letterlijk en figuurlijk ‘gewichtige’ man. Vroeger was hij dominee. Of eigenlijk was hij dat nóg, zei opa. Een emeritus-predikant noem je zo iemand, vertelde die oude meneer zelf. En daar viel al het eerste moeilijke woord. Het begin van vele!
Want toen opa en die emeridinges aan de praat raakten over de inhoud van de preek, kwamen er allerlei termen voorbij waar ik nog nooit van gehoord had. Mijn tante zei dat het allemaal was begonnen met de vraag over Wie de Here Jezus nu eigenlijk was geweest toen Hij op aarde leefde. Was Hij God of was Hij mens? Of allebei? En zelf vroeg zij zich af of je mens dan met een hoofdletter moet schrijven: Mens?
Nou ja, best lastig dus. En toen kwamen daar in het gesprek tussen opa en die emerdinges termen voorbij als: Nestoriaans schisma, Concilie van Chalcedon, adoptianisme, Ebionieten … En dan heb ik het nog niet over het verschil tussen de en-hypostase en de an-hypostase. Kortom, ik zat met mijn oren te klapperen! (En als opa me niet had geholpen had ik al deze woorden nu vast verkeerd gespeld.)
Met God praten
Zo veel moeilijke woorden, terwijl de preek naar mijn idee toch zo duidelijk was geweest. Het ging erover dat Jezus zonder twijfel een heel innige relatie met zijn Vader in de hemel had. Regelmatig lees je in de Evangeliën dat Hij gaat bidden. En dat deed Hij vast nog veel vaker en ook zachtjes van binnen.
En zo mogen ook wij met de Here God omgaan. Als we in een (lastige) situatie zijn en niet zo goed weten wat we moeten doen. Als we willen weten hoe de Heer wil dat we op iets of iemand reageren. Als we hardop met iemand bidden, mogen we ook zachtjes vragen: “Hoe wilt U dat ik bid? Wat zal ik bidden, Heer?”
En er was in de preek ook een heuse cliffhanger, want vólgende zondag gaat het verder over het ontwikkelen van je vertrouwelijke omgang met God.
Opwekking 484
Om voor u als lezer het leed van al die moeilijke woorden die ik hierboven heb gebruikt, wat te verzachten citeer ik tot slot een deel van Opwekkingslied 484. Mijn tante neuriede dat na de preek, en ik vond het wel mooi aansluiten:
Ik wil altijd zijn waar U bent,
Al de dagen van mijn leven;
Dat ik U niet van een afstand ken,
Maar met U verweven ben.
Blessings,
Kortjakje