Kortjakje is woedend! Er zit een grote lacune in het onderwijs dat zij in de loop der jaren heeft ontvangen over de gaven van de Geest.
Zwijgcultuur
Er zijn zo van die dagen dat je je afvraagt: zit ik wel in de goeie kerk? Afgelopen zondag was zo’n dag. Ik had het gevoel dat ik al járen voor de gek was gehouden. Ik ervoer echt dat er een hevige woede in mij ontstak. Ik heb al zoveel keren met christelijke leiders gesproken, bijbelstudies en webinars gevolgd, preken aangehoord. Zelfs hele conferenties bijgewoond, dunne en dikkere boeken gelezen …
Maar steeds heeft men iets verzwegen. Er mocht kennelijk niet over gesproken worden. Een taboeonderwerp! Nooit, maar dan ook echt nooit heeft iemand mij erop geattendeerd. Laat staan uitleg erover gegeven. Blijkbaar heerst er in onze gemeente over dit onderwerp een zwijgcultuur.
Hevige woede
De reden dat ik er zo boos over ben geworden, is natuurlijk dat het mij zo’n heerlijke Geestesgave lijkt te zijn. Al moet ik zeggen, dat het mij ook zónder die gave soms best wel lukt om woedend te worden. Maar toch.
Afgelopen zondag nam de preek een aanvang met het lezen van 1 Samuël 11:1-8. En in vers 6 lees je daar dat Gods Geest ‘vaardig werd’ over koning Saul. De NBV21 zegt dat Saul werd gegrepen door de Geest van God. En wat gebeurde er toen? ‘En hij ontstak in hevige woede’. De spreker noemde deze hevige woede een gave van de Geest. Ja, daar lijkt het wel erg veel op. Maar waarom heb ik daar nog nooit eerder van gehoord?!
Je begrijpt, lieve lezer, dat ik vanaf dit moment de preek aan mij voorbij heb laten gaan. (“Heel erg jammer”, zeiden mijn opa en tante na afloop. Het schijnt namelijk heel goed te zijn geweest.)
Woedend ben ik, dat men mij nooit eerder heeft ingelicht over deze fantastische gave van de Geest … hoe heerlijk moet dat zijn, ontstoken te worden in hevige woede!
Blessings,
Kortjakje