Laat mijn zoon gaan

Kortjakje had er soms wel wat problemen mee, afgelopen zondag. Ze kon niet zo snel schrijven als de spreker sprak. Niettemin volgt hieronder een nog best lang verhaal over die preek.

Hoe kon dat?

De spreker begon met het lezen van één tekst: Exodus 4:23. En vertelde toen dat de kerk de eerste eeuwen van haar bestaan hard is gegroeid. Je werd er in de maatschappij niet populairder van om christen te worden. Er was geen vette aanbiddingsmuziek, geen mooi gebouw, geen uitgebalanceerde zendingsstrategie. En toch groeide het aantal mensen dat erbij wilde horen. Hoe kon dat?

Nou, dit was een echte cliffhanger (zoals de spreker het ook zelf noemde)! Ik heb de hele dienst op het puntje van mijn stoel gezeten om te horen wat het geweest moet zijn waardoor die kerk zo snel was gegroeid.

Door het water

Toen begon de spreker te vertellen over de geschiedenis rond die Bijbeltekst. De Heer redde Zijn volk uit Egypte en het volk aanbad Hem. Het volk moest door het water van de Schelfzee. Dat maakte scheiding tussen het oude (slavenhuis) en het nieuwe. Maar wat was dat nieuwe? Het volk had nog geen idee wat het met die nieuw ontvangen vrijheid moest gaan doen. Er waren nog geen regels. Die zou het volk pas in de woestijn ontvangen.

Slavernij

Egypte staat in dit verhaal voor alles wat in de weg staat om het goede leven te leven. Dat is zonde. Slavernij kan in je leven echter wennen en ‘gewoon’ worden. Dan heeft de zonde je in zijn greep. Als je dit inziet en erkent, is dat al de helft van de oplossing van het probleem. Dan komt je bevrijding al in zicht!

Leven in de woestijn (met uitzicht)

Israël moest 40 jaar doen over een tocht die, als je een beetje haast maakt, in negen dagen kan worden voltooid. Deze woestijnreis is een beeld van onze levensreis. Wij hebben een leven lang nodig om in Gods dienst te leren leven. Of heb jij al een 10 op je rapport voor discipelschap? De doop is een overgangsritueel, zei de spreker [het was tenslotte een doopdienst]. Je wijdt je met de doop toe aan God en Hij geeft je perspectief op de eeuwigheid. En dat toekomstperspectief is het Koninkrijk van God, waarover Jezus vooral onderwijst in de beroemde Bergrede (Matteüs 5-7). De doop is een teken aan de wereld dat je een licht voor die wereld wilt zijn, dat je wilt leven volgens die Bergrede.

De cliffhanger

Wat veroorzaakte nou die snelle kerkgroei in de eerste eeuwen? Veranderde, aantrekkelijke levens! Veranderd gedrag! Dit is – aldus de spreker – het meest effectieve ‘gemeentegroeimodel’. Daarom riep hij aan het eind van zijn (erg snelle) betoog op om Matteüs 5 t/m 7 in de komende vakantie eens rustig en aandachtig door te lezen. “Laat de Bergrede je leven beïnvloeden”, zei hij. “God ziet het zitten, ook al duurde het bij de Israëlieten 40 jaar. God gaat door”!

Blessings,
Kortjakje