Kortjakje heeft vaak zo haar eigen gedachten over personen uit de Bijbel. Gelukkig ziet zij wel in, dat je eigenlijk altijd wel iets van hen kunt leren.
Jochie
(Weet je wel wat een moeilijk woord dat is: pyjama? Het duurde even voordat de spellingcontrole het met mijn getyp eens was. Maar laat ik dat even buiten beschouwing laten.) Heb jij dat ook wel eens, dat je niet zo’n hoge pet ophebt van mensen in de Bijbel? Ik heb dat altijd bij de jonge Samuël. Ten eerste is het dus een jongen. Die lopen qua ontwikkeling altijd wat achter. Meisjes zijn als baby al pittiger, en op school gewoon slimmer. Is míjn ervaring dan hè. En dan lees je in de Bijbel over dat jochie dat ’s nachts wakker wordt van de stem van God. Ik zie hem gewoon voor me: in zijn pyjama loopt hij naar de slaapkamer naast die van hem. Op z’n blote voeten over het koude zeil naar de oude priester Eli. “Hebt u geroepen, meneer Eli?” En dat dan tot drie maal toe!
God spreekt
Pas nadat Eli aan die jonge Samuël heeft uitgelegd dat het wel eens de stem van God kan zijn geweest, dringt het tot het jochie door. Eli moest hem ook nog precies voorkauwen wat hij dan tegen de Here God zou moeten zeggen. Dat doet Samuël dan ook. En dan wordt het pas echt spannend!
Tot mij?
Bij de preek lazen we afgelopen zondag 1 Samuël 3:1-10. De preek ging er vooral over dat de Here God nog steeds spreekt. Niet alleen door de woorden van de Bijbel, maar ook op andere manieren. Meer rechtstreeks. Meer in je eigen situatie. Daar moet je wel een beetje je oren voor open hebben. En dicht bij God leven, zoals de spreker zei. De slaapkamer van Samuël was vlak naast de ark, de woonplaats van God in de tabernakel. Als wij Gods stem willen horen, is het ook voor ons belangrijk tijd met God door te brengen. Lezen, bidden, met God wandelen door de natuur, enzovoort. En dan mag ook ik aan God vragen: spreek Heer, uw dienares luistert. Als schapen van Jezus’ kudde kennen we toch zijn stem? (Johannes 10:3).
Doorgeven!
In de preek werden we vooral uitgedaagd om als we denken dat God spreekt, hier ook wat mee te doen. Mijn gedachten gingen naar dat jochie, Samuël. Die kreeg best een pittige boodschap van God te horen. Niet zo eenvoudig om door te geven aan Eli. Maar hij dééd het wel!
Blessings,
Kortjakje