Kortjakje ziet het helemaal zitten: meer rituelen – meer aandacht voor beleving, zien, ruiken, horen. ‘Uit je hoofd gehaald worden’, noemde de spreker dit. Kortjakje gaat er van uit haar bol.
Nieuw perspectief
De preek ging over twee mensen die uit Jeruzalem op weg zijn naar Emmaüs (Lucas 24:13-35). We noemen ze vaak de Emmaüsgangers. Eén heette Kleopas. Van die andere wordt de naam niet genoemd, maar misschien was het wel een Emmaüsgangster! Een vrouw –ja, dat zou zeker kunnen. De spreker hield er rekening mee dat zij de echtgenote van Kleopas was (vgl. Johannes 19:25: ‘Maria de vrouw van Klopas’). Terwijl die twee naar hun woonplaats wandelen, sluit zich een Vreemdeling bij hen aan. Hij legt de Bijbel aan hen uit op een manier die nieuw voor hen is.
Is dit niet hoe ook voor ons de Bijbel soms ‘werkt’? Dat er opeens een nieuw licht valt op woorden die we wel vaker gelezen hebben. Als je de Bijbel openslaat, vooral als je dit samen met anderen doet, krijg je soms zomaar nieuw perspectief!
Spiritualiteit
Wanneer de Emmaüsgang(st)ers hun huis naderen, nodigen zij de Vreemdeling uit om bij hen de maaltijd te gebruiken. Daar zullen ze geen spijt van gekregen hebben!
Aan de maaltijd herkennen zij, bij het breken van het brood, in die Vreemdeling opeens hun geliefde Jezus! Niet tijdens de Bijbelles, maar bij het zichtbare en tastbare breken van het brood. Tijdens het samenzijn, aan de gezamenlijke maaltijd. Denk hier eens over na. Misschien – zo opperde de spreker – zouden we wat meer aandacht kunnen geven aan spiritualiteit: rituelen, heilige handelingen!
Kinderzegening
Mijn tante vond de verwijzing naar de Rooms-Katholieke eucharistie heel inspirerend. Ze gaat er nu vast eens een keertje kijken. Mijn opa hoorde haar lachend aan: “Je tante heeft het weer even op haar heupen, hoor”. Hij wees ons er vervolgens op dat hij zo had genóten van de kinderzegening die ook in deze dienst plaatsvond. Met een vol podium, kinderen op de arm, foto’s op de beamer, een hand op het hoofdje van die kleintjes, een Bijbeltekst die door wat ouderen werd uitgesproken, en tijdens het zingen armen zegenend uitgestrekt. Beleving – heel zichtbaar, tastbaar. (En de luiers had hij nog niet eens geroken(?).
Blessings,
Kortjakje