Het is niet voor het eerst dat Kortjakje al snel in de preek werd ‘getriggerd’ en daarna vooral in haar eigen hoofd bleef hangen…
Hoop – Verdrukking – Liefde
De preek ging afgelopen zondag over deze drie kernwoorden uit Romeinen 5:1-5. Aan de getuigenissen na afloop, aan de mensen om mij heen, en aan de gesprekken na afloop kon ik merken dat de preek een snaar geraakt had en mensen had bemoedigd.
Mij ontging helaas heel veel. Want al vrij snel vroeg de spreker op welke dingen je zoal hoopt. “Schrijf eens op een lijstje wat je allemaal verwacht”, zei hij. Hij zei erbij dat dit nog niet zo makkelijk was. Nu neem ik niet alles wat een spreker zegt klakkeloos aan [redactie: dit was ons al vaker opgevallen].
Ik dacht dus dat het wel mee zou vallen; zo’n lijst maak ik zo. In mijn hoofd begon ik allemaal leuke dingen op te sommen waarop ik hoopte. Maar toen bedacht ik dat het eigenlijk over verwachting gaat. Welke dingen verwacht ik? Daar werd het moeilijker. Er zijn genoeg dingen waar ik – zonder er veel over na te denken – kan hopen. (Ik hoopte bijvoorbeeld dat de komende woensdag Feijenoord eindelijk weer eens, liefst met dubbele cijfers, van Ajax zou winnen…) Maar verwácht ik dat ook? Hier raakten mijn gedachten een beetje in de knoop. Want als ik iets verwacht dan moet daar ook een beetje een reden voor zijn. (Ik hóóp dat het nooit regent als ik naar de kerk wil, maar de realiteit is dat het wel eens regent –snap je?)
Wat verwacht jij?
Ja, probeer het maar eens op te schrijven! Wat verwacht jij van het leven? En is die verwachting ook ergens op gestoeld? Wat verwacht jij voor de dag van morgen? Wat verwacht jij voor de toekomst? Wat verwacht jij eigenlijk van Gods toekomst?
Nou, doe je best en maak maar eens een lijstje! En bedenk erbij: gelukkig is er Gods liefde. En die liefde van God trekt ons naar Hem toe. Dat heb ik dan nog weer uit het slot van de preek opgepikt!
Blessings,
Kortjakje