Weet je soms niet wat je met het leven aan moet? Of vind je het leven saai? Of leef je er maar op los? Of ervaar je het leven als een groot tranendal (zoals Kortjakjes oma wel eens zei)?
Dan voel je je misschien aangesproken door de centrale vraag van de preek van afgelopen zondag: Wat is leven? Een vraag waar Kortjakje jou ook nog even over wil laten nadenken.
1. Even terug (naar de Bijbel / in de tijd)
De spreker zei zondag dat we even terug zouden gaan. Even naar de Bijbel, en daarmee terug in de tijd. Nou, dat ‘even’ duurde – inderdaad – wel even. Maar de spreker stelde ons gerust: deze lezingen hadden met de preek te maken.
Origineel was het wel dat de lezingen deels door jonge mensen werden gedaan. Hun stem mag ook gehoord worden! We lazen, als ik het allemaal goed heb opgeschreven, de volgende Bijbelgedeelten:
- Openbaring 1:8-18
- Kolossenzen 1:15-20
- 1 Johannes 1:1-4
- Evangelie volgens Johannes 1:1-16 en 20:30-31
Wat geloven we in een bijzondere God! De God van de eeuwigheid. Van de tijd zonder tijd. Kun jij dat begrijpen? (Wie ‘ja’ zegt op deze vraag, begrijpt het volgens mij nog niet. Maar dit terzijde.)
In de tijd vóórdat onze wereld bestond, besloot God de aarde te scheppen. En de engelen juichten om dat plan. Wij waren er nog niet. En nu wij er wel zijn, kunnen we proberen te bedenken hoe dat geweest moet zijn. En er komt ook ná ons leven hier nog een eeuwigheid.
Uit de gelezen Bijbelgedeelten zie je wel dat er één centrale Persoon is: de Here Jezus! Op Hem de schijnwerper! Wij lijden (nog) aan de duisternis in deze wereld. Maar in Hem is enkel licht!
2. Het Woord
‘Het Woord’ (ook wel met het Griekse woord ‘Logos’ aangeduid) waarvan we hebben gelezen, is een Persoon. Hem dienen wij omdat Hij ons het leven gegeven heeft. En geeft. En zal geven. Om Hem draait het. Hij is de oorsprong van alle dingen. Als we met Hem verbonden zijn, is er ook voor ons Leven en Licht.
3. Leven en Licht
De spreker vertelde een mooi verhaal over de bloemetjes in zijn tuin. In de winter ziet het hele perk bruin. Waar nu nog de verkleurde plantjes langzaam vergaan. Er valt niets van leven te bespeuren. Maar daaronder ….! En in het voorjaar komen er prachtige witte bloemetjes op.
En toen zei de spreker iets dat ik vandaag graag, in mijn woorden, aan jullie doorgeef. “Wat het leven in de weg staat, moet doodgaan, want dan komt het nieuwe leven naar boven”.
En ik dacht opeens: dat het oude afsterft heeft een functie. Er mag weer nieuwe groei komen. De spreker noemde de tekst dat we ‘genade op genade ontvangen’ – ‘Leven op leven’. De verbondenheid die wij diep van binnen met God (kunnen) hebben, zie je niet altijd bij een mens aan de oppervlakte. Maar als je hem of haar beter leert kennen, merk je: eronder bruist en leeft het. Verbazingwekkend!
Jezus is het Licht dat ieder mens verlicht!
Wat is leven?
Hierover zou je zelf nog eens even moeten nadenken. Neem de gelezen Bijbelgedeelten als uitgangspunt. Wil je horen welk antwoord de spreker hier in twee zinnen over gaf? Luister dan (het slot van) de preek nog even na.
Blessings,
Kortjakje