Kortjakje ziet het (weer eens) voor zich.
Kunststukken
De spreker van afgelopen zondag viel een paar keren lelijk door de mand. Hij begon er al mee dat hij er zo graag naar mag kijken als anderen aan het werk zijn. Ja, dat ken ik ook. Ik zie het vaak bij een bouwplaats. Een aantal bouwvakkers werkt zich in het zweet. En achter het hekwerk kijken ze. Het zijn altijd mannen, valt me op. Zij kijken. Hebben ze niks beters te doen? Ach, meestal hebben ze hun tijd gehad…
Dat durf ik van de spreker niet zo hard te zeggen. En hij gaf er ook een andere verklaring voor. Hij kijkt graag naar kunstenaars, want hij vindt het zo mooi om te zien hoe zij scheppend aan het werk zijn. In een kunststuk kun je vaak de hand van de kunstenaar herkennen. Zo is het ook bij God en Zijn scheppingswerk (Romeinen 1:20). En Hij heeft ons mensen gemaakt naar Zijn beeld en gelijkenis. Bovendien is Hij nog dagelijks bezig om ons te vormen als werkstukken waarin Zijn hand als Kunstenaar zichtbaar is. Hij wil het karakter van Jezus in ons zichtbaar maken (vergelijk ‘de vrucht van de Geest’ in Galaten 5:22).
Misbaksels
We lazen Jeremia 18:1-5. Jeremia bezoekt de werkplaats van een pottenbakker en kijkt toe. De pottenbakker kneedt de klei tot een mooie pot. En als de pot wat minder fraai wordt, begint hij opnieuw. God vergelijkt zijn werk met dat van die pottenbakker.
“God gebruikt alles in je leven om jou te vormen. Maar het is ook een sámenspel”, zei de spreker. Onze reacties zijn medebepalend voor het resultaat. Maar wat nu als het resultaat tegenvalt? Als er een minder fraaie vaas uit de klei tevoorschijn komt? Ken je dat misschien van de handvaardigheidslessen op school? Je bakt er niks van… Of, beter gezegd, het resultaat kun je beter níet bakken. Voordat je je kleiwerk in de oven zet, kun je het beter nog eens proberen. Over! Je kneedt de klei weer tot een klomp en begint opnieuw. De spreker zei dat dit een pijnlijk proces kan zijn.
Vragen
De spreker riep in het vervolg van zijn preek wat vragen op. Confronterend soms. Luister maar:
- Wat is er misgegaan in jouw leven?
- Valt er nog iets van te maken?
- Ben je zelf zo dwars geweest dat je je niet hebt láten kneden en vormen? (In Jeremia is dit het verwijt naar Israël.)
- Heb jij God de regie over je leven niet toevertrouwd?
- Of is er lijden in je leven door wat anderen je hebben aangedaan?
- Hoe nu verder?
Antwoorden
“Durf met je kneuzingen en scherven naar God toe te gaan”, moedigde de spreker ons aan. Bij God is er altijd ruimte voor een nieuw begin. Denk aan de ‘verloren zoon’ die opstond en terugging. Denk aan de overspelige vrouw (waar niemand van de Farizeeën een steen naartoe durfde te gooien, en die vrouw bij de waterput in Samaria).
Je hoeft de Heer niet te blijven wie je was – je hoeft niet te blijven wie je bent!
De ruimte in deze blog is veel te klein om de waardevolle woorden van de spreker hier een beetje weer te geven, dus luister de preek terug als je ernaar verlangt niet te blijven wie je bent.
Blessings,
Kortjakje