Kortjakje gaat in haar blog niet in op haar persoonlijke antwoord op de vraag of zij niet (meer) zondigt. Liever doet zij kort verslag en kopieert zij – lekker makkelijke bladvulling – de samenvattende overzichtsdia van de preek…
Genoeg pepermunten
Maar goed dat mijn tante, die in de dienst ‘gezellig’ naast mij zat, zoveel pepermunten bij zich had. De preek duurde wel drie kwartier! Maar tante had goed begrepen wat in 1 Johannes 3:17 staat: “Hoe kan Gods liefde in iemand blijven die genoeg heeft (…) maar zijn hart sluit voor een broeder of zuster die hij gebrek ziet lijden?”.
Spiraal
Centraal in de preek stond 1 Johannes 2:28-3:11. En daarnaast lazen we ook nog uit hoofdstuk 1:8-9 en 3:16-17. De spreker zei dat Johannes zijn betoog soort van spiraalvormig heeft opgebouwd. Telkens komt hij op dezelfde thema’s terug, maar steeds zegt hij het net weer wat anders. In elk geval windt Johannes geen doekjes om z’n verhaal, want sommige uitspraken zijn, zacht gezegd, nogal pittig. Zo kwam in de preek al meteen op tafel de uitspraak dat een kind van God niet zondigt. Je zou bijna denken dat Johannes niet alleen tijdens het schrijven van ‘zijn’ Openbaring, maar ook al tijdens zijn brief met zijn hoofd in de wolken was.
Bijbelvertalingen
Later op de dag, tijdens de zondagsvisite, hield opa een uitvoerig betoog over de manier waarop bij Johannes dat straffe ‘niet-zondigen’ het beste vertaald kan worden. Allemaal ‘enerzijds’ zus, en ‘anderzijds’ zo. Ik vond het dus al gauw te ingewikkeld. En volgens mij kon tante het ook niet zo goed kon volgen, maar dat probeerde zij best goed te verbergen…
Pesterig?
Al met al een preek die in onze familiekring wel tot napraten aanleiding gaf. En dat was toch ook wat de spreker nog wilde aanbevelen, door helemaal aan het einde van zijn verhaal – een beetje prikkelend (of was het pesterig?) – de eerste slide nog eens te vertonen: ‘Een christen zondigt niet’.
Ik eindig maar met de slide waarin de preek naar mij idee aardig werd samengevat:
Blessings,
Kortjakje